Pierwotna osada w XI w. usytuowana była na lewym brzegu Orzyca w sąsiedztwie strumienia Makowica. Nazwa miejscowości pojawia się w 1065 r. Już wówczas istniał zapewne na podgrodziu kościół pw. św. Bartłomieja, który przetrwał do XVIII w. Jeszcze w XVII w. odprawiano w nim nabożeństwa na Wielkanoc, Boże Narodzenie i w uroczystość patrona. Druga osada w XIII w. była na prawym brzegu Orzyca i na tym miejscu lokowano późniejsze miasto z kościołem pw. Bożego Ciała. Odpusty odbywały się także w święta św. Bartłomieja i św. Wawrzyńca. W 1421 r. wraz z odnowieniem lokacji miasta przez księcia Janusza, biskup płocki Jakub z Korzkwi 29 września 1421 r. przydzielił kościołowi dziesięciny i wyznaczył wsie parafialne.
